Θέλοντας να εκφράσω τον αμέριστο σεβασμό μου στον συντάκτη του faeenamalaka.blogspot και να κερδίσω λίγο χρόνο μέχρι να ξεβαρεθώ και να γράψω κάτι σας δίνω ένα άρθρο με μία "περίληψη" μίας ανάρτησης του mikeius.
TV της νιότης
Πάμε για ακόμα λίγη νοσταλγία γαμώ το κεφάλι μου! Reviews από παλιά παιδική τηλεόραση είναι το θέμα μας σήμερα. Να σημειώσω εδώ ότι σε πολλές επιλογές ακολούθησα το σκεπτικό "τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται" και προτίμησα να αφιερώσω λίγες γραμμές παραπάνω σε κρυφά διαμάντια ή και κρυφές κουράδες του τηλεοπτικού παρελθόντος. Οπότε μην απορήσετε αν μερικά φαβορί όπως Thundercats απουσιάζουν από το άρθρο. Όπως και να 'χει, απολαύστε μερικά σύντομα reviews, faeenamalaka style, από 27 παλιές εκπομπές που μου ήρθαν στο μυαλό. Ναι φίλε. ΕΙΚΟΣΙ ΕΦΤΑ!
(Εώ δεν τα έχω βάλει όλα?
Νιλς Χόλγκερσον
Ο Νιλς ήταν ένα φλωρο-Σκανδιναβάκι του οποίου η τύχη δεν απασχολούσε ούτε τη μάνα του. Σε κάθε επεισόδιο έπαιρνε μαζί του ένα πορτοκαλί τρωκτικό, νομίζω τον έλεγαν Κρούμελ και καβαλάγανε μια τεράστια χήνα.
Ήταν από αυτά τα απογευματινά παιδικά που έβλεπες σε αίθουσα αναμονής οδοντιατρείου και ενίσχυαν την κατάθλιψη του συννεφιασμένου απογεύματος και το ψυχοπλάκωμα του πόνου που έρχεται.
Βενιαμίν (Goal)
Η γιαπωνέζικη αισθητική με τα πολύχρωμα πλάνα, το γρήγορο μοντάζ και τα εφφέ που προκαλούν επιληψία, καθιστά τους Ιάπωνες μάστορες στο καρτούν, ειδικά όταν έχει να κάνει με ρομπότ, λέιζερ, νίντζα, διαστημόπλοια, ή νεαρές μαθητριούλες που βιάζονται από πλοκάμια. Το κακό είναι ότι οι Ιάπωνες έχουν την τάση να εφαρμόζουν την παραπάνω αισθητική σε όλα τα παιδικά τους, ακόμα κι αν το σενάριο αφορά λίγο πιο πεζά πράγματα, φερειπήν, μερικά πιτσιρίκια που παίζουν μπάλα.
Κι έτσι έχουμε το Βενιαμίν, μια σειρά για ένα junior πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, όπου όλοι οι ερασιτεχνικοί αγώνες διεξάγονται στο Μαρακανά με 80.000 κόσμο, τα πιτσιρίκια κάνουν τούμπες στον αέρα αντί για ντρίπλες, η μπάλα μετά από δυνατό σουτ γίνεται μακρόστενη σαν αγγούρι και το νικητήριο γκολ μπαίνει στο τελευταίο δευτερόλεπτο πριν τη λήξη, λες και παίζουνε με μπασκετικό χρονόμετρο.
Snorks
Τώρα θα σας ανατινάξω. Τα Snorks ήταν κάτι πολύχρωμα πλασματάκια που ζούσαν στο βυθό της θάλασσας, φορούσαν σορτσάκια και κοντομάνικα και είχαν ένα καλαμάκι από φραπέ καρφωμένο στην κράνα.
Ο κύριος ρόλος τους ήταν να αντιγράφουν τα Στρουμφάκια. Θυμάμαι είχαν βγει και σε χαρτάκια Πανίνι!
Μούμινς
Τα Μούμινς, όπως και ο Νιλς Χόλγκερσον, είναι τυπικό παράδειγμα μινιμαλιστικού καρτούν Σκανδιναβικής παραγωγής. Αν θέλετε να δείτε Μούμινς, δε χρειάζεται. Πηγαίντε στο περίπτερο της γειτονιάς, αγοράστε δυο Happy Hippo της Kinder και κουνήστε τα μπροστά από μια κόλα Α4. Για ήχο, βάλτε τον κολλητό σας να κάνει μασχαλοκλανιές και να πετάει ψηλές κραυγές μέσα από ένα μαξιλάρι. Και αυτά είναι τα Μούμινς.
ΠΑΡΕ ΚΑΤΑΝΤΙΑ!
Να τι συμβαίνει όταν γράφεις παιδικό και δεν έχεις στο team σου τουλάχιστον έναν Αμερικάνο ή έναν Γιαπωνέζο. Τόσο πολύ πια βαριόντουσαν να σχεδιάσουν οι τύποι; Και δε φτάνει που τα σκίτσα είναι μια μονοκοντυλιά σκέτη, δεν μπήκαν καν στον κόπο να τα χρωματίσουν! Το ξέρω ότι στη Σουηδία είναι όλα καταθλιπτικά και γκρίζα, αλλά εδώ γαμήθηκε ο Δίας!
Power Rangers
Η αλήθεια είναι ότι δεν τους πρόλαβα τόσο καλά τους Power Rangers. Όταν βγήκαν είχα ήδη μεγαλώσει αρκετά και μου φαίνονταν γελοίοι. Οι Power Rangers ήταν μια παρέα από λυκειόπαιδα τόσο politically correct, που περίμενες από στιγμή σε στιγμή να κοιτάξουν την κάμερα και να σου πουν "Drugs are bad". Κάθε βδομάδα τους την έπεφταν τέρατα από άλλο πλανήτη. Τώρα γιατί τα τέρατα διέσχιζαν τον μισό γαλαξία μόνο και μόνο για να παίξουνε μπουνιές σ' ένα random λύκειο της επαρχίας, ένας θεός ξέρει. Όταν λοιπόν οι φίλοι μας τα έβρισκαν σκούρα, μεταμορφωνόντουσαν (κοινώς φορούσαν spandex και κάσκες) στους Power Rangers. Ο κάθε Ranger είχε δικό του χρώμα κολάν και δικό του όπλο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κίτρινη Power Ranger ήταν κινέζα και ο μαύρος Power Ranger ήταν μαύρος. Λεπτότις.
ΟΚ, πριν προχωρήσω παρακάτω, δύο λεπτομέρειες για την φωτό. Πρώτον, τι κτίρια είναι αυτά κάτω δεξιά; Στο Χαϊδάρι το γυρίσανε το σίριαλ; Και δεύτερον, ο μόνος στη φωτογραφία που έχει εξόγκωμα στο παντελόνι είναι Η ΚΙΝΕΖΑ! WTF?
Τέλος πάντων. Μετά την αλλαγή γκαρνταρόμπας, οι Rangers συνέχιζαν για λίγο τη μανούρα, κάνοντας συχνές παύσεις για να ποζάρουν με τα πόδια σε διάταση Bruce Dickinson και για να ανταλλάξουν μπινελίκια τύπου "θα σε σβήσω από τον χάρτη", μέχρι που οι κακοί τα έβρισκαν σκούρα και έφερναν ενισχύσεις απ' τον Κολωνό. Τότε οι ήρωές μας έμπαιναν σε οχήματα-ζώα, αλλά έπαιρναν ξανά πούλο, οπότε στο τέλος ένωναν τα οχήματά τους α-λα Devastator για να φτιάξουν ένα τεράστιο ρομπότ, τον Μέγκαζορ.
Ο Μέγκαζορ σάπιζε στο ξύλο τον εκάστοτε αντίπαλο "boss" και καθάριζε τη φάση, πράγμα που σε κάνει να απορείς γιατί δεν τον φώναζαν απ' την αρχή του επεισοδίου να ξεμπερδεύουνε. Ίσως να έκαιγε σούπερ και να τους ερχόταν βαρύ το έξοδο, ποιος ξέρει... Σε πιο προχωρημένα επεισόδια, ο Μέγκαζορ αναβαθμιζόταν με νέα μέλη, νέα όπλα και κυρίως, με έξτρα λέξεις πριν το -ζορ. Έτσι προέκυψε ο Power-ζορ, ο Ultra-mega-ζορ και Super-mega-skullfuck-your-mama-ζορ.
Όπως είπα και πριν, οι Rangers ποτέ δεν με κέρδισαν γιατί είχα ήδη μεγαλώσει όταν πρωτοβγήκαν και με ενοχλούσε το κιτσαριό και η σαχλαμάρα τους, αλλά είχαν τόση επιτυχία, που απέκτησαν και απομίμηση, τους VR Troopers. Επίσης, οφείλω να παραδεχτώ τη σειρά για την υπεργαμάτη παουεριά που έπαιζε στους τίτλους αρχής. Απολαύστε την και πάλι!
Μπόλεκ και Λόλεκ
Ένα απαράδεκτο Σοβιετικό χυσαμόλι, με τεμπέλικο animation, άχρωμο στόρι και δυο πρωταγωνιστές που ειλικρινά, δεν κάνανε ΤΙΠΟΤΑ! Απλά βολοδέρνανε από γκούλαγκ σε γκούλαγκ, βοηθάγανε κάτι ζώα να απεγκλωβιστούν από πηγάδια ή να βγάλουν αγκάθια απ' τα πόδια τους και μετά η οθόνη έγραφε KOHNEL και τέλος. Τι σάπιοι! Ακόμα κι ο σκύλος τους χίωσε και αποχώρησε από το καρτούν για να κάνει σόλο καριέρα!
http://www.faeenamalaka.blogspot.com/
Μπόλεκ και Λόλεκ: ένα παιδικό τόσο για τον πέο, που είναι αρκετό για να δικαιολογήσει όλο το κίνημα του Μακαρθισμού από μόνο του!
Για πιο πολλά :
http://www.faeenamalaka.blogspot.com/
TV της νιότης
Πάμε για ακόμα λίγη νοσταλγία γαμώ το κεφάλι μου! Reviews από παλιά παιδική τηλεόραση είναι το θέμα μας σήμερα. Να σημειώσω εδώ ότι σε πολλές επιλογές ακολούθησα το σκεπτικό "τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται" και προτίμησα να αφιερώσω λίγες γραμμές παραπάνω σε κρυφά διαμάντια ή και κρυφές κουράδες του τηλεοπτικού παρελθόντος. Οπότε μην απορήσετε αν μερικά φαβορί όπως Thundercats απουσιάζουν από το άρθρο. Όπως και να 'χει, απολαύστε μερικά σύντομα reviews, faeenamalaka style, από 27 παλιές εκπομπές που μου ήρθαν στο μυαλό. Ναι φίλε. ΕΙΚΟΣΙ ΕΦΤΑ!
(Εώ δεν τα έχω βάλει όλα?
Νιλς Χόλγκερσον
Ο Νιλς ήταν ένα φλωρο-Σκανδιναβάκι του οποίου η τύχη δεν απασχολούσε ούτε τη μάνα του. Σε κάθε επεισόδιο έπαιρνε μαζί του ένα πορτοκαλί τρωκτικό, νομίζω τον έλεγαν Κρούμελ και καβαλάγανε μια τεράστια χήνα.
Ήταν από αυτά τα απογευματινά παιδικά που έβλεπες σε αίθουσα αναμονής οδοντιατρείου και ενίσχυαν την κατάθλιψη του συννεφιασμένου απογεύματος και το ψυχοπλάκωμα του πόνου που έρχεται.
Βενιαμίν (Goal)
Η γιαπωνέζικη αισθητική με τα πολύχρωμα πλάνα, το γρήγορο μοντάζ και τα εφφέ που προκαλούν επιληψία, καθιστά τους Ιάπωνες μάστορες στο καρτούν, ειδικά όταν έχει να κάνει με ρομπότ, λέιζερ, νίντζα, διαστημόπλοια, ή νεαρές μαθητριούλες που βιάζονται από πλοκάμια. Το κακό είναι ότι οι Ιάπωνες έχουν την τάση να εφαρμόζουν την παραπάνω αισθητική σε όλα τα παιδικά τους, ακόμα κι αν το σενάριο αφορά λίγο πιο πεζά πράγματα, φερειπήν, μερικά πιτσιρίκια που παίζουν μπάλα.
Κι έτσι έχουμε το Βενιαμίν, μια σειρά για ένα junior πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, όπου όλοι οι ερασιτεχνικοί αγώνες διεξάγονται στο Μαρακανά με 80.000 κόσμο, τα πιτσιρίκια κάνουν τούμπες στον αέρα αντί για ντρίπλες, η μπάλα μετά από δυνατό σουτ γίνεται μακρόστενη σαν αγγούρι και το νικητήριο γκολ μπαίνει στο τελευταίο δευτερόλεπτο πριν τη λήξη, λες και παίζουνε με μπασκετικό χρονόμετρο.
Snorks
Τώρα θα σας ανατινάξω. Τα Snorks ήταν κάτι πολύχρωμα πλασματάκια που ζούσαν στο βυθό της θάλασσας, φορούσαν σορτσάκια και κοντομάνικα και είχαν ένα καλαμάκι από φραπέ καρφωμένο στην κράνα.
Ο κύριος ρόλος τους ήταν να αντιγράφουν τα Στρουμφάκια. Θυμάμαι είχαν βγει και σε χαρτάκια Πανίνι!
Μούμινς
Τα Μούμινς, όπως και ο Νιλς Χόλγκερσον, είναι τυπικό παράδειγμα μινιμαλιστικού καρτούν Σκανδιναβικής παραγωγής. Αν θέλετε να δείτε Μούμινς, δε χρειάζεται. Πηγαίντε στο περίπτερο της γειτονιάς, αγοράστε δυο Happy Hippo της Kinder και κουνήστε τα μπροστά από μια κόλα Α4. Για ήχο, βάλτε τον κολλητό σας να κάνει μασχαλοκλανιές και να πετάει ψηλές κραυγές μέσα από ένα μαξιλάρι. Και αυτά είναι τα Μούμινς.
ΠΑΡΕ ΚΑΤΑΝΤΙΑ!
Να τι συμβαίνει όταν γράφεις παιδικό και δεν έχεις στο team σου τουλάχιστον έναν Αμερικάνο ή έναν Γιαπωνέζο. Τόσο πολύ πια βαριόντουσαν να σχεδιάσουν οι τύποι; Και δε φτάνει που τα σκίτσα είναι μια μονοκοντυλιά σκέτη, δεν μπήκαν καν στον κόπο να τα χρωματίσουν! Το ξέρω ότι στη Σουηδία είναι όλα καταθλιπτικά και γκρίζα, αλλά εδώ γαμήθηκε ο Δίας!
Power Rangers
Η αλήθεια είναι ότι δεν τους πρόλαβα τόσο καλά τους Power Rangers. Όταν βγήκαν είχα ήδη μεγαλώσει αρκετά και μου φαίνονταν γελοίοι. Οι Power Rangers ήταν μια παρέα από λυκειόπαιδα τόσο politically correct, που περίμενες από στιγμή σε στιγμή να κοιτάξουν την κάμερα και να σου πουν "Drugs are bad". Κάθε βδομάδα τους την έπεφταν τέρατα από άλλο πλανήτη. Τώρα γιατί τα τέρατα διέσχιζαν τον μισό γαλαξία μόνο και μόνο για να παίξουνε μπουνιές σ' ένα random λύκειο της επαρχίας, ένας θεός ξέρει. Όταν λοιπόν οι φίλοι μας τα έβρισκαν σκούρα, μεταμορφωνόντουσαν (κοινώς φορούσαν spandex και κάσκες) στους Power Rangers. Ο κάθε Ranger είχε δικό του χρώμα κολάν και δικό του όπλο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κίτρινη Power Ranger ήταν κινέζα και ο μαύρος Power Ranger ήταν μαύρος. Λεπτότις.
ΟΚ, πριν προχωρήσω παρακάτω, δύο λεπτομέρειες για την φωτό. Πρώτον, τι κτίρια είναι αυτά κάτω δεξιά; Στο Χαϊδάρι το γυρίσανε το σίριαλ; Και δεύτερον, ο μόνος στη φωτογραφία που έχει εξόγκωμα στο παντελόνι είναι Η ΚΙΝΕΖΑ! WTF?
Τέλος πάντων. Μετά την αλλαγή γκαρνταρόμπας, οι Rangers συνέχιζαν για λίγο τη μανούρα, κάνοντας συχνές παύσεις για να ποζάρουν με τα πόδια σε διάταση Bruce Dickinson και για να ανταλλάξουν μπινελίκια τύπου "θα σε σβήσω από τον χάρτη", μέχρι που οι κακοί τα έβρισκαν σκούρα και έφερναν ενισχύσεις απ' τον Κολωνό. Τότε οι ήρωές μας έμπαιναν σε οχήματα-ζώα, αλλά έπαιρναν ξανά πούλο, οπότε στο τέλος ένωναν τα οχήματά τους α-λα Devastator για να φτιάξουν ένα τεράστιο ρομπότ, τον Μέγκαζορ.
Ο Μέγκαζορ σάπιζε στο ξύλο τον εκάστοτε αντίπαλο "boss" και καθάριζε τη φάση, πράγμα που σε κάνει να απορείς γιατί δεν τον φώναζαν απ' την αρχή του επεισοδίου να ξεμπερδεύουνε. Ίσως να έκαιγε σούπερ και να τους ερχόταν βαρύ το έξοδο, ποιος ξέρει... Σε πιο προχωρημένα επεισόδια, ο Μέγκαζορ αναβαθμιζόταν με νέα μέλη, νέα όπλα και κυρίως, με έξτρα λέξεις πριν το -ζορ. Έτσι προέκυψε ο Power-ζορ, ο Ultra-mega-ζορ και Super-mega-skullfuck-your-mama-ζορ.
Όπως είπα και πριν, οι Rangers ποτέ δεν με κέρδισαν γιατί είχα ήδη μεγαλώσει όταν πρωτοβγήκαν και με ενοχλούσε το κιτσαριό και η σαχλαμάρα τους, αλλά είχαν τόση επιτυχία, που απέκτησαν και απομίμηση, τους VR Troopers. Επίσης, οφείλω να παραδεχτώ τη σειρά για την υπεργαμάτη παουεριά που έπαιζε στους τίτλους αρχής. Απολαύστε την και πάλι!
Μπόλεκ και Λόλεκ
Ένα απαράδεκτο Σοβιετικό χυσαμόλι, με τεμπέλικο animation, άχρωμο στόρι και δυο πρωταγωνιστές που ειλικρινά, δεν κάνανε ΤΙΠΟΤΑ! Απλά βολοδέρνανε από γκούλαγκ σε γκούλαγκ, βοηθάγανε κάτι ζώα να απεγκλωβιστούν από πηγάδια ή να βγάλουν αγκάθια απ' τα πόδια τους και μετά η οθόνη έγραφε KOHNEL και τέλος. Τι σάπιοι! Ακόμα κι ο σκύλος τους χίωσε και αποχώρησε από το καρτούν για να κάνει σόλο καριέρα!
http://www.faeenamalaka.blogspot.com/
Μπόλεκ και Λόλεκ: ένα παιδικό τόσο για τον πέο, που είναι αρκετό για να δικαιολογήσει όλο το κίνημα του Μακαρθισμού από μόνο του!
Για πιο πολλά :
http://www.faeenamalaka.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου